Virtual Reality

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Dit jaar schieten de achtbanen waaraan Virtual Reality-brillen toegevoegd werd als paddenstoelen uit de grond.

Goof: Ik probeerde anderhalf jaar geleden voor het eerst Virtual Reality uit bij de multimedia-opleiding aan onze hogeschool en had daar toen wel wat bedenkingen bij. Met een Oculus Rift maakte ik toen een virtueel ritje in een achtbaan en dat was best leuk, maar we misten de fysieke sensatie. Afgelopen week deed ik in Europa-Park de twee ‘Coastiality’ achtbanen (ritjes met een VR-bril) en daar was ik wel onder de indruk. We deden ze zowel met als zonder de brillen en het viel op dat het bij de kleinere banen waarop het nu geïnstalleerd is een leuke extra beleving is. Daar zit zeker een toekomst in, vooral als het zal gaan over een kleine toevoeging maken aan een bestaande attractie. Ik denk dat wij nog heel wat oude achtbanen zullen zien die op deze manier een nieuw leven zullen krijgen, zeker ook omdat het toelaat een volledig nieuw verhaal te vertellen met een bestaande attractie.

Als je nu bekijkt hoeveel personeel er nodig is om de brillen klaar te maken voor gebruik, te overhandigen, te controleren… dan merk je wel dat Virtual Reality op operationeel en commercieel vlak nog heel wat voeten in de aarde heeft. De content staat al grotendeels op punt, maar er zal nog gezocht moeten worden om het praktischer te kunnen implementeren. Tijdens één van de ritten, om een ander voorbeeld te geven, schrok een kind iets te hard waarna het die dure Samsung Gear afgooide. Zo’n dingen zouden in de toekomst niet meer mogen kunnen.

Daarnaast willen bezoekers in een pretpark vooral iets samen beleven. Je gaat er samen heen en wil er gezamenlijke herinneringen aan overhouden. Het gevoel van samen schreeuwen in de achtbaan, dat ben je natuurlijk helemaal kwijt bij een VR-achtbaan.