In onze reeks “Over de Plas” hebben we al enkele parels van overzeese pretparken besproken. In deze editie maken we een wandeling door een park dat elk jaar tot “Most Beautiful Theme Park In The World” wordt verkozen en vergelijken het – vanwege een gelijkaardig themaconcept – met ons eigen Europa-Park. Kan Busch Gardens Williamsburg de vergelijking met Europa-Park doorstaan of niet?
Volgens de NAPHA – de National Amusement Parks Historical Association, een internationale organisatie die zich toelegt op het behoud en genot van de amusements- en themaparkindustrie – is Busch Gardens Williamsburg het mooiste themapark ter wereld. Amusement Today Magazine vindt dan weer Europa-Park al 6 jaar op rij het Beste Pretpark Ter Wereld en gaf de familie Mack daarvoor al 6 Golden Tickets.
Twee toppers dus, maar hoe doorstaan ze de vergelijkende test? Beide parken hebben een enorm goede reputatie en trachten deze dan ook te verdedigen met hand en tand. En beide parken teren ook op hetzelfde thema: Europa. Maar zijn ze verder ook te vergelijken? We doen een poging.
Een eerste verschil is de grootte: Busch Gardens Williamsburg is met 155 hectare meer dan 60% groter dan Europa-Park, dat het met 95 hectare moet stellen. Bovendien loopt er door Busch Gardens een diepe kloof, de ‘Rhine River’ geheten (uiteraard naar de Rijn in Duitsland), waar je ook over of door moet (jawel, er komen enorme trappartijen en steile paden aan te pas) als je de verschillende themagebieden van het park doorkruist. Busch Gardens Williamsburg is een park dat een goede conditie vereist, maar niet alleen door de aanzienlijke afstanden en de hoogteverschillen. Het is een wat we zouden noemen ‘Ikea-park’: je moet een bepaalde lange route volgen om langs de attracties te komen en kan niet zo maar snel van de éne naar de andere sectie of attractie. Om de afstanden enigszins te verkleinen is er een kabelbaan boven de “Rijnvallei” gebouwd, die drie keer stopt (Germany, England, France), en ook een parktrein die het park rondrijdt en drie haltes heeft (Scotland, Festa Italia, New France). Toch blijkt de snelst manier vaak nog steeds de steile trappen door de vallei nemen en de zere knieën op het eind van de dag erbij voor lief nemen.
Daar waar Europa-Park haar bezoekers maar liefst 15 Europese themagebieden voorschotelt, moet je het in Busch Gardens Williamsburg stellen met ‘slechts’ 5 (of 6, afhankelijk van hoe je het bekijkt) landen: Engeland, Schotland (wat hier als apart land behandeld wordt), Ierland, Frankrijk, Duitsland en Italië. Het park telt in totaal wel 11 zogenaamde ‘hamlets’ (gehuchten of dorpjes genoemd, eigenlijk themazones). Sommige landen hebben dus meer dan één hamlet. Duitsland en Italië tellen bijvoorbeeld elk 2 verschillende dorpen met een andere insteek. We gaan hier wat dieper in op de themagebieden van het park een maken een rondje door het park zoals we dat deden op een hete zomerdag in augustus 2019.
In tegenstelling tot Europa-Park, waar je je bezoek start in Duitsland, kom je bij Busch Gardens Williamsburg binnen via Engeland. Je loopt door een bos naar de eerder bescheiden ingang via een pad met enkele banners die je duidelijk maken dat je in het “mooiste park ter wereld” bent aangekomen. Na een snelle en vriendelijke ticketcontrole wandel je het sfeervolle Engelse dorpje Banbury Cross binnen, compleet met de typische Britse rode telefooncellen en een klok-monument wat aan een mini-Big Ben doet denken. Je komt ook langs een kopie van het Globe Theatre, wat je ook in Europa-park vindt en waarvan het origineel uiteraard in Londen staat (Shakespeare’s Globe aan de Thames). Wat hier opviel, was dat er feestelijk klinkende traditionele Engelse klassieke muziek speelde (voor de kenners, van Händel), wat dit straatje een ongelooflijke klasse en traditionele Engelse sfeer meegaf. Deze muziek werd overigens wel afgewisseld met recentere Britse klassiekers zoals The Beatles. Meteen de juiste toon voor een prachtige pretparkdag.
Na het Engelse straatje, wat in tegenstelling tot zijn equivalent in Europa-Park geen echte attracties biedt, kan je meteen rechtdoor naar Schotland, rechtsaf naar Ierland of linksaf naar Italië. We kiezen voor Ierland en komen via een prachtige ophaalbrug over een vallei met een felblauw meertje het schilderachtige Ierse dorpje Killarney binnen. Overigens bestaat Killarney ook in het echte Ierland en is het ook daar een zeer pittoresk dorpje met een kasteel. Aan de linkerzijde van de brug worden bezoekers door de twee enorme luchtdrukschommels van Finnigan’s Flyer hoog boven de vallei de lucht in gekatapulteerd. Deze heerlijke airtime-machines van S&S brengen de bezoekers meteen in de juiste stemming van waar een dagje Busch Gardens Williamsburg voor staat: geweldige attracties en een prachtig groen en mooi gethematiseerd decor. In deze zone vind je verder de in 2018 geopende Battle For Eire, een simulator waar je met een VR-bril een gevecht beleeft in Ierse stijl. Enigszins onverwacht in deze zone zijn de dierenverblijven die je hier terugvindt: een wolvenverblijf en een adelaarsverblijf, beiden mooi en ruim opgezet. Ierland biedt verder ook een show met huisdieren en een papegaaienverblijf (dit alles in Ierland, wat nogal willekeurig overkomt). Het is een toonbeeld van hoe Busch Gardens het heel wat minder nauwkeurig neemt met zijn thema’s dan Europa-Park.
Wanneer je je weg vervolgt verder de heuvel op, kom je in Frankrijk terecht. Frankrijk bestaat eigenlijk uit twee delen: France en New France. Het eerste gedeelte heet Aquitaine en moet een typisch Frans dorpje voorstellen met Les Frites (French fries, anyone?), Creamery De Chocolat en een groot openluchttheater met shows. Maar achterin dat lieflijke dorpje met de typische Franse mansardedaken rijst plots – enigszins disproportioneel – een enorm, 62 meter hoog staalblauw monster op: The Griffon, een dijk van een Dive Coaster. Hierin zit toch ook een verschil met de achtbanen in Europa-Park. Daar waar men in Europa-Park toch vaker gebruik maakt van “reële” thema’s (een bobslee, een Zwitsers kippenhok, de Moulin Rouge…) met fantasie of mythes, gaat men in Busch Gardens Williamsburg toch bijna steevast de mythologie in voor de attracties, en dit ondanks de …