Tayto Park

Vorig jaar in december publiceerde Pretparken.be een uitgebreid artikel met daarin de geschiedenis van Tayto Park. Het is ondertussen al een tijdje geleden, dus hierbij een kleine opfrissing over het grootste pretpark van Ierland:

Tayto Crisps, onderdeel van de Largo Foods Company, is opgericht in 1954. Deze chips zijn de meest populaire van heel Ierland, waar je ook amper een krantenwinkel binnen kunt lopen zonder met deze chips rond de oren geslagen te worden. De mascotte van dit merk, Mr. Tayto, is dan ook razend bekend. Toen Tayto Park in 2010 de deuren opende, werd hij dan ook de mascotte van het park.

Het pretpark zag het niet meteen groots: met een bescheiden dierentuin, enkele speeltuigen, een deathride, een klimparcours en een tour door de chipsfabriek in het aanbod had Tayto Park in de beginjaren meer weg van een uit de hand gelopen speeltuin dan een attractiepark. Toch bleek de interesse groot, want al in het openingsjaar trok het park een kwart miljoen bezoekers. Vier jaar later, in 2014, waren dat er dubbel zoveel. Stelselmatig werden er meer en meer mechanische attracties toegevoegd, eerst voor de allerkleinsten maar later ook voor de durfals.

De uitbreiding van 2015

Cú Chulainn is natuurlijk dé attractie waar iedereen graag over praat dit jaar, maar graag lichten we ook toe dat Tayto Park op zijn eerste coaster na ook niet heeft stilgezeten. In het totaal pronkt het park met acht nieuwe attracties op het parkplan – waaronder een horecapuntje – en vergeten ze op die lijst nog eens een kikkermolen te vermelden. Op deze attracties na is er ook nog een nieuwe 5D-cinema, een Air race van Zamperla zoals Walygator Parc vorig jaar heeft gebouwd, een kindermolen en een kleinschalige droptoren, een treinritje en een walkthrough-attractie gethematiseerd naar dino’s. Deze laatste attractie is best interessant, want hoewel het concept weinig vernieuwend is, bewijst deze attractie wel dat Tayto Park kan en wil inzetten op thematisatie. Het grootste deel van het park is erg sfeervol en mooi aangelegd, maar in het thrill-hoekje kan het qua gezelligheid nog wel wat beter. De paden zijn van asfalt en de grote thrillrides doen hun best er met hun kleurenschema’s zo sterk mogelijk uit te springen. Zulke kermisachtige uitzichten vergeet je echter al snel als ze onder de schaduw liggen van één van de grootste woodies van Europa.