Over de plas – Kings Island

Home / Brakesection Magazine / Jaargang 6 (2019) / #3 (Oktober 2019) / Over de plas – Kings Island
Over de plas – Kings Island

Kings Island, gelegen nabij Cincinnatti, Ohio, is het tweede populairste seasonally-operated pretpark in de Verenigde Staten – met andere woorden: een pretpark dat niet het hele jaar rond open is. Kings Island mag jaarlijks zo’n 3,5 miljoen bezoekers ontvangen, net iets minder dan het relatief nabijgelegen Cedar Point, wat nog 100.000 bezoekers meer aantrekt.  

Het in 1972 geopende park kan uitpakken met een schitterende collectie van veertien achtbanen, waarover hieronder meer. Toch is het zeker geen asfaltpark met parking lot-achtbanen, maar wel een gezellig park met onder andere een mooie mainstreet met veel fonteinen, gezellige muziek en live bandjes, een central plaza met een Eiffeltorenkopie… Kings Island is trouwens gek genoeg niet op een eiland gelegen. De naam is een samentrekking van King’s Mills, de benaming van de zone waarin het park gelegen is, en Coney Island, de naam van een in 1971 gesloten pretpark in Cincinnatti en waarvoor dit park de vervanging was. De naam Coney Island verwees uiteraard ook naar het veel beroemdere Coney Island in New York. Tussen 1993 en 2006 was het park even eigendom van filmstudio ParamountSinds 2006 is het park lid van de Cedar Fair Group, die onder meer de pretparken Cedar Point en Valleyfair in handen heeft – vandaar ook de naam Cedar Fair. 

Toen Kings Island opende, waren er slechts 3 achtbanen in het park: The Racer, een dubbele houten achtbaan van de hand van John Allen, en de Woodstock Express, een houten kinderachtbaan, wat vaker voorkomt in de VS. De “Eiffeltoren” stamt ook uit dat jaar en is een ietwat vervormde replica op schaal 1/3 van de echte Eiffeltoren. Met een hoogte van 96 meter is deze nog steeds behoorlijk hoog. Gelukkig moet je in de verzengende zomerhitte van Cincinatti niet met een trap naar boven maar is er een snelle panoramische glazen lift gratis ter beschikking, die je prachtige vergezichten biedt. 

The Beast… 

Het grootste icoon van het park blijft wellicht The Beast, een iconische houten terreincoaster uit 1979, destijds geopend als de hoogste, langste en snelste houten achtbaan ter wereld en tot op heden nog steeds de langste ter wereld (2243 meter lang). The Beast is een zeer aparte baan, in die zin dat de rit heel anders is dan de meeste houten achtbanen: de baan moet het niet hebben van haar airtime of snelle richtingswissels, maar wel van het naar beneden duiken via lange drops aan steeds hogere snelheid en door tunnels om daarna pijlsnel door de heuvelachtige bossen te razen en langsheen kolossale en ellenlange helixen. Kortom, gewoon puur coasterplezier! De hoogste drop is 43 meter en de topsnelheid ligt op 104km/u, voor een houten achtbaan van 40 jaar oud uiteraard zeer indrukwekkende statistieken. Er zijn ook twee imposante lifthills gedurende de rit die min of meer tegenover elkaar staan en die je prachtige vergezichten bieden over de dichte bossen die rond het park gelegen zijn. The Beast mag dan wel de langste houten achtbaan ter wereld zijn, veel zie je er vanuit het pretpark zelf niet van, aangezien men de baan vrijwel volledig in de bossen buiten het toegankelijke deel van het park heeft gebouwd. We hadden echter het geluk om tijdens ons bezoek een zeer exclusieve rondleiding te krijgen door Don Helbig, een beroemd figuur bij Kings Island (zie hieronder). Hij nam ons mee achter de schermen van The Beast te krijgen door Don Helbig. Hij nam ons mee achter de schermen van The Beast waarbij we vlak naast de baan konden staan op bospaden die normaal nooit voor de bezoekers toegankelijk zijn. Verder hadden we het geluk het park te bezoeken op een warme zomernacht in augustus, waardoor we enkele ritten in het donker konden maken op Thee Beast. Een onvergetelijke en onbeschrijflijke ervaring, maar ik doe toch een kleine poging. Denk aan met een enorme snelheid door de donkere bossen razen, door eindeloze helixen met lange tunnels raggen terwijl je geen hand voor je ogen ziet en dit terwijl de hele trein – met zes wagons van telkens zes passagiers – het uitgilt en schreeuwt van plezier! Een ritje op The Beast is met haar duur van meer dan vier minuten dan ook een waar feest, al zitten de twee lange lifthills daar uiteraard ook voor iets tussen! Een dagrit is al geweldig maar een nachtrit is gewoon iconisch. 

… en het zorgenkind van The Beast   

The Beast beviel in 2000 van een problematische zoon. ‘Son of Beast was zogezegd de zoon van The Beast, maar hij was ondanks zijn iets kortere lengte nog een pak hoger uitgevallen dan zijn vader, maar liefst 66 meter hoog. Wat deze baan destijds uniek maakte, was het feit dat dit de eerste (moderne) houten achtbaan was met een inversie, een verticale looping. In 1895 werd al wel de Flip Flap Railway gebouwd met een verticale looping. Helaas trok deze achtbaan krachten tot 12G en was het dus voor de meeste mensen letterlijk niet voor herhaling vatbaar. De moderne verticale looping van Son Of Beast bleek echter ook een zorgenkindje en werd in 2006 verwijderd na een niet-fataal incident met 27 gewonden: de trein viel abrupt stil door een abnormale vervorming van de track. De rest van de achtbaan bleek echter ook extreem ruw te zijn, wat hem niet echt populair meer maakte. Vele mensen vonden de verticale looping het meest soepele stukje van de achtbaan, en dat stukje werd net verwijderd na het eerste incident. In 2009 werd de baan definitief gesloten na een tweede incident. 

[…]

We spraken even met Don Helbig, de 57-jarige Area Manager Digital Marketing van Kings Island, waar hij al dertien jaar voor werkt.  

Dag Don, hoe ben je in deze functie terechtgekomen?  

In het algemeen is het moeilijk om een functie te verwerven zoals diegene waar ik in zit. Het is namelijk een zeer specifieke industrie. Ik was in feite gewoon op de juiste plaats op het juiste moment. Ik had al achttien jaar ervaring in public relations voor een Hockeyteam hier in Cincinnatti. De enige connectie die ik had met Kings Island, was dat ik heel vaak naar het park kwam sinds ik jong was, dus ik kende veel mensen in het park. In de jaren ‘80 kwam ik heel vaak naar het park om The Racer te berijden. Ik heb er ondertussen precies 12.031 ritjes op deze achtbaan op zitten, waarvan ik er 10.000 gemaakt heb tussen 1981 en 1990. Ik was dus één van de bekendste bezoekers van het park en iedereen kende mijn naam. Ik werd aangeworven bij Kings Island vanwege mijn ervaring als marketeer maar ook vanwege mijn passie en interesse in de amusement industry. In de eerste 11 jaar deed ik de gehele marketing voor het park maar sinds de laatste twee jaar doe ik enkel nog…

Lees het volledige artikel in Brakesection Magazine Oktober 2019Klik hier om dit nummer te bestellen.