In de wereld van pret- en themaparken nemen miniatuurparken toch wel een speciale plaats in. De mens lijkt eeuwig gefascineerd door miniatuurversies van de ‘echte wereld’. Zo heb je dichtbij ons het bekende Mini Europa in Brussel of Madurodam in Den Haag. Er zijn ook enkele kleinere spelers zoals Mini Mundi in Zeeland, met kleine gebouwen uit slechts één Nederlandse provincie. Miniatuurparken vind je zowat in de hele wereld terug. Ook Legoland sprong al heel vroeg mee op deze kar en bouwde elk van haar parken op rond een centraal gelegen Miniland. Zelfs in het kleinste en nieuwste Lego Discovery Centre Brussels is een miniversie van Brussel te vinden. Efteling heeft miniatuurlandschappen in het Diorama, Droomvlucht, Symbolica en bij enkele sprookjes. Maar in Noord-Duitsland, meer bepaald in Hamburg, vind je een heel speciale speler in deze markt. Men zou het kunnen omschrijven als een zwaar uit de hand gelopen hobbyproject wat uitgroeide uit tot één van de meest ambitieuze themawerelden van Europa: Miniatur Wunderland. Het blijkt het Europese themapark te zijn met veruit de meest ruime openingstijden: vaak al open om 7u30 ’s ochtends en sluiten doen ze vaak pas om 1 of 2u ’s nachts. Desondanks kunnen de wachttijden makkelijk oplopen tot 90 minuten of meer op een doodgewone dag. We spraken tijdens ons bezoek met Thomas van Miniatur Wunderland.
Dag Thomas, wat is de magie van Miniatur Wunderland dat het zo ongelofelijk populair is?
In het begin waren we een paradijs voor modeltrein-enthousiastelingen, omdat we de grootste miniatuur treinlandschappen hadden van allemaal, maar in de loop der jaren werden we meer en meer een toeristische attractie en ik denk dat van de huidige bezoekersaantallen zijn er nog hooguit 5% mensen die hier specifiek voor de treinen zijn en de rest is hier omdat het Hamburgs attractie nummer één is. Bij de uitgang van de attractie vragen we altijd aan de bezoekers wat ze ervan vonden, en 98% is zeer positief over ons. Het grappige is dat de meest positieve reviews van vrouwen afkomstig zijn, want ze kwamen hier omdat hun man hen meesleurde en zei: “laten we naar deze modeltreintjes gaan kijken”, maar dan komen ze hier en ze zijn heel verrast om hier een hele wereld terug te vinden en dat is waar de magie begint. Ik denk dat wat deze locatie zo speciaal maakt, het feit is dat het tegelijk enorm groot en extreem klein is. Je kan op één plek blijven staan en naar één scene blijven kijken en na een half uur nog steeds nieuwe kleine details ontdekken, kleine grapjes die de modelbouwers in de modellen hebben gestoken. Het contrast tussen de grootsheid van de scenes enerzijds en het extreme detail waarin deze uitgewerkt zijn maakt dat dit zo speciaal is. We hebben ook gimmicks zoals vliegtuigen die ‘echt’ opstijgen en landen volgens een aangekondigd vluchtschema wat je mee kan volgen. In het Scandinavisch gedeelte vind je een bassin terug van 45.000 liter water waarin miniatuurschepen rondvaren, we hebben allerlei voertuigen die op eigen kracht en op intelligente wijze rondrijden door de wereld, we hebben een vulkaan die explodeert, …
Jullie hebben als het ware het modelbouwen naar een hele nieuwe level getild! Maar laten we even teruggaan naar het begin. Wie is er wanneer met deze gekte begonnen?
Het is gestart met twee broers, Frederik en Gerrit Braun, die eerder een discotheek uitbaatten in Hamburg. Maar op een bepaald moment waren ze het zat om enkel ’s nachts te leven en zochten ze naar iets nieuws. Eén van hen was met vakantie in Zürich en ontdekte daar een modeltreinwinkel en daar kreeg hij het idee: laten we de grootst mogelijke modeltrein bouwen als een toeristische attractie. Toen hij zijn tweelingbroer belde met dat idee, verklaarde zijn broer hem gek! Maar het idee is gegroeid en na een hele tijd zei hij: “ok, goed, laten we je idee uitvoeren”. Eind 2000 leenden ze één miljoen euro (twee miljoen Duitse Mark toen nog) om de modeltreinbaan te bouwen in een oud pakhuis in de prachtige Hamburge Speicherstadt – overigens is dit speciale stadsdeel Unesco-Werelderfgoed en op zich ook een bezoek waard. In de zomer van 2001 gingen we voor het eerst open met één miljoen euro schulden en de hoop dat iemand het zou willen komen bezoeken. Dat was een serieus risico aangezien er nog niets in dit genre bestond. In de eerste week was het nog niet zo’n groot succes en het was zelfs niet duidelijk of het een permanente attractie zou worden of eerder iets wat maar één jaar zou meegaan. Maar al heel snel werd het vrij populair. We zijn destijds gestart met elf personeelsleden; en nu zijn we met 400! Hieronder zijn er 60 modelbouwers, mensen die de treinen rijdende houden, elektronica-specialisten etc. Dat is ook nodig want we hebben hier meer dan 1.000 treinen rijden met meer dan 10.000 wagons in totaal! Vorige week hebben we 1.000.000 bouwwerkuren geteld sinds het begin van het project en de totale bouwkost is nu 30.000.000 euro.